Baldur's Gate 3'ün şeytani oynanışları sadece tuhaf ve yalnız değil, aynı zamanda mekanik olarak da daha zor

(İmaj kredisi: Larian Stüdyoları)

Bunu genellikle kapının önünde söylemem ama burada bu kaçınılmazdır— için büyük spoiler Baldur'un Kapısı 3 gerçekleşmek üzere. Özellikle Perde 1 ve 2'den ve Dark Urge görev serisinden noktaların yanı sıra baharat için bir miktar Perde 3 spoiler'ını planlayın.

Geçenlerde şeytani bir Onur Modu oyununda 3. Perde'ye bastım ve Baldur's Gate şehri suçlarımı bilmese de, normalde kalabalık olan sokaklarında ürkütücü bir sessizlik duygusu beni takip etti. Her şey 2. Perde'de başladı: Size bir resim çizeyim.

Tüm kötü kutularımı işaretledim; t'lerimi çizdim, gözlerimi oydum (söylenti böyle, değil mi?) Ben kötü bir tanrıya tapan bir Karanlık Dürtü rahibiyim, her şeyimi temel içgüdülerime veririm ve baba Bhaal benden ne isterse onu yapacağım.

en iyi vr bilgisayarı

Druid korusunu katledeceğim, Harper'ları öldüreceğim ve drider'ın yaşamasına izin vereceğim ve bana emir verildiği anda Isobel'i bu ölümlü sarmalından uzaklaştıracağım. Ayrıca Wulbren Bongle'ı da serbest bırakıyorum çünkü o biraz aptalın teki ama bombaları var ve rahibim savaş sanatını uygulaması için ona bahane veren her şeyden hoşlanıyor.

Last Light Inn benim elimde bir mezarlığa dönüşürken, 2. Perde'nin kavisi sizi her zaman Moonrise Towers'a doğru yol almaya zorluyor. Bunu Harper'lar arkamda olmadan yapmak tam bir kabustu; Larian işleri biraz bölmek için bazı düşman kuvvetlerini köprünün yanına fırlatsa bile. Sanırım dövüşün tamamı bir buçuk saat kadar sürdü, arkamda o kadar çok ceset kalmıştı ki, işleri yoluna koymak için bunun korkunç bir videosunu çektim.

şu anda en iyi video oyunları

Ketheric'in kasvetli mindflayer yuvasında bir yol yaktım, onu ve ölümsüz kızını katlettim ve ilk cehennem taşını ele geçirdim.

Sadece Wulbren

(İmaj kredisi: Larian Stüdyoları)

Normal bir oyunda, 2. Perde'nin sonunda bu zafer havası vardır. Last Light Inn'in sakinleri kulenin salonlarına doluşuyor. İsobel ve Dame Aylin yeniden bir araya geliyor, Halsin geleceğe dair umutlarını paylaşıyor. Bir nefes alma ve önünüzdeki yol için stok yapma fırsatını temsil eden tezahüratlar ve dost canlısı satıcılarla çevrilisiniz.

Peki bu karanlık zaman çizelgesinde? Sadece ben, partim ve Wulbren'in lanet olası Bongle'ıydık. Anticlimax bile kesmiyor. Minthara, Ketheric'in büyük koltuğuna oturarak ve ölü adamların tahtlarına sahip çıkmaktan asla yorulmayacağını söyleyerek beni neşelendiriyor - ve bu çabayı takdir etsem de... dostum. Kasaplığın bu kadar sessiz olduğunu kim bilebilirdi?

Benim kampım da aynı şekilde yoksul. Lae'zel 2. Perde'den sonra kalıcı olarak park halindeyken, Shadowhart, Astarion ve Minthara'dan oluşan ana grubum dışındaki herkesi ya öldürdüm ya da reddettim. Volo'yu ortalıkta tuttum çünkü her uzun dinlenmede ondan bir paket malzeme alabilmek benim için önemliydi. Bu büyük bir avantaj ve sanırım benden ayrılamayacak kadar korkuyor. Aksi takdirde sessizdir. Hatta kasvetli. Çok sayıda renkli karakter için tasarlanan siteler son derece kasvetlidir.

Aynı zamanda Onur Modunda da oynuyorum ve normalde optimizasyonu o kadar da umursamasam da, kalıcı ölüm söz konusu olduğunda bunu yapıyorum ve size şunu söyleyeyim: Kötü bir oyun, seçeneklerinizi sınırlandırıyor.

Dammon'ı özledim dostum

(İmaj kredisi: Larian Stüdyoları)

bg3 yuva deliği

Tiefling'leri öldürmek sizi birçok harika eşyadan mahrum bırakır; örneğin 2. Perde'de Mattis'in Kurnaz Brume Pelerini gibi, tek bir bonus hareketle düşmanın üzerine sis bulutu düşürmenizi sağlar ve genellikle kurtarmaya gerek kalmadan tüm partinize onlara karşı avantaj sağlar. kör durumu aracılığıyla. Bir de Dammon var, o kadar çok kit var ki hepsini liste formatına koymak zorunda kaldım:

Ve bu sadece ilgilendiğim öğelerin kısa bir listesi olmak beğenmek. Lanet olsun, Barcus Wroot'un canlı kalmasına izin vermek bile size Otomatın Eldivenleri gibi bazı harika öğeler kazandırır; bu da kendinizi aptal durumuna düşürmeden Perde 1'in büyücü kulesindeki teberi kullanmanıza olanak tanır. Ayrıca harika bir el bombası var ve -bunu yeterince vurgulayamam- berbat olan Wulbren Bongle'dan çok daha soğukkanlı.

baldurs kapısı 3 sonu

Henüz Netherbrain ile son yüzleşmeye girmedim. Aslında, oyuna geri dönmeyi biraz erteliyorum çünkü son dövüşte çağırabileceğim yalnızca bir avuç müttefikim olacağı giderek daha açık hale geliyor. Mutlak'a muzaffer bir şekilde bir orduyla saldırmak yerine, bu ben olacağım ve... kim? Elini indir Wulbren. Seni sırf kin uğruna çağırmıyorum.

Kötülük iyi midir yoksa o kadar mı kötü?

(İmaj kredisi: Larian Stüdyoları)

Baldur's Gate 3'ün 'iyi' versiyonu (herkesi kurtardığınız, görev dizisini tamamladığınız ve her şeyi güzel ve düzenli bir şekilde sardığınız) umut dolu bir hikaye. İnsanların kendi kaderleri üzerinde sahip oldukları gücü, kötü bir durumdan etraflarındakilerin desteğiyle nasıl kurtulabileceklerini konu alıyor. Mükemmel oyuncu kadrosu ve seslendirmeyle geniş bir karakter yelpazesine sahip, ayrıntılı, dokulu bir hikaye.

Kötü bir oyun, çatışmalarla ve size bağıran hoş insanlarla dolu, yalnız bir oyundur. Bu, kahramanların var olduğu bir dünya değil; yalnızca kötü insanların ve sizin için diğer kötü insanları öldüren kötü insanların var olduğu bir dünya. Burada öğrenilecek hiçbir şey yok. Aslında rahibimin arkadaşlarına karışması onları aktif olarak daha kötüsü, Shadowheart'ta olduğu gibi.

Tamamen kötü olan rotayı az gelişmiş bir yol olarak adlandırmanın adil olduğunu düşünüyorum. Başka bir zaman çizelgesinde, önem açısından goblinler eşitlikçilerin yerini alacaktı - ama sanırım bu şekilde hoşuma gidebilir. Bana Undertale'in soykırım koşusunu hatırlattı; burada canavarlardan oluşan bir alanı temizlemek, neşeli arka plan müziğinin yerini hiçbir şeyin yankılanan ağıtıyla değiştirirdi, çünkü hey. Görünüşe göre eğer Herkesi öldür, o zaman yalnız kalacaksın. Ve eğer değilsen bunun nedeni Wulbren'in orada olması olacak ki bu da tartışmasız daha kötü.