(Resim kredisi: Iron Gate Stüdyoları)
Sonunda salıma bindiğimde ve denizi ilk kez geçtiğimde Valheim'a 25 saat kaldı. Gergin bir yolculuk. Savunmasız kütüklerden oluşan küçük karem üzerinde dalgaların üzerinde yavaşça sallanırken, kara yavaş yavaş arkamda kayboluyor ve görebildiğim tek şey okyanus. Gece çöküyor ve sis çöküyor ve beni, orada bile olmayan bir kara işareti bulmak için zifiri karanlığın içinden bakmaya bırakıyor.
Deniz canavarlarının videosunu gördüm. Henüz yüzleşmeye hazır olmadığım yeni biyomlar olduğunu biliyorum. Aptalca pek fazla yiyecek hazırlamadım. Gece boyunca yolculuk ederken, şirin küçük kalemi arkamda bıraktığım için tamamen pişmanım.
Sonunda başka bir kara parçasına ulaşıyorum ve yavaş, olaysız ama tamamen yürek parçalayıcı yolculuktan sağ çıkmanın rahatlığıyla salımdan iniyorum. Küçük bir binayı bir araya getiriyorum ve ana üssüme geri ışınlanmamı sağlayan bir portal inşa ediyorum. Yolculuğumda kesinlikle hiçbir şey olmamasına rağmen, eve döndüğümde hiç bu kadar rahatladığımı sanmıyorum. Yeni bir üs kurmak için okyanusun ötesine uzanarak attığım küçük bir adım ama zamanının çoğunu geyik avlayarak, arı besleyerek ve havuç yetiştirerek geçiren bir Viking için bu, cesur ve cesur bir adım gibi geliyor.
Valheim dondurması iyi . Ve hayatta kalma oyunlarına olan sevgimi yeniden alevlendirdi.
Survival'ı çok oynadım. Minecraft, DayZ, Ark: Survival Evolved, Starbound, The Forest, Green Hell, Miscreated ve daha birçokları. Ama bir noktada onlara olan tutkumu kaybettim. Çoğu benzer hissetmeye başladı: Hiçbir şeyle başlayın, bir taş alın, bir sopa alın ve kendinize bir taş baltanız olsun. Sonra da önümüzdeki 75 saat boyunca ağaçları öldürün. Ağaç kesmek, yapmayı en az sevdiğim şeylerden biri haline geldi, o kadar ki hayatta kalma oyunlarında ağaç kesmeyi en kötüden en kötüye doğru sıraladım.
Ama işte karşınızda ortak Viking hayatta kalma oyunu Valheim ve her ne kadar hâlâ ağaçları kesmek için çok zaman harcıyor olsam da, hepsini yeniden seviyorum. Bu hemen gerçekleşmedi; bu haftanın başlarında yazdığım gibi, ilk başta Valheim çok standart bir hayatta kalma deneyimi gibi geldi. Ama oynadıkça daha çok sevdim. Pek çok şeyi doğru yapıyor.
oyuncu koltuğu markaları
(İmaj kredisi: Iron Gate Stüdyoları)
Sert ama affedici
Bu Valheim rehberleriyle Viking Arafını fethedin 
(İmaj kredisi: Iron Gate Stüdyoları)
Valheim'ın patronu : Hepsini çağır ve yen
Valheim tezgahı : Nasıl inşa edilir ve yükseltilir
Valheim'a özel sunucu : Birinin nasıl çalıştırılacağı
Valheim bakırı : Nasıl elde edilir
Valheim haritası : Dünyanın en iyi tohumları
Valheim tohumları : Onları nasıl ekebilirim?
Valheim demiri : Nasıl elde edilir
Valheim Yaşlı : İkinci patronu çağır ve yen
Valheim yaşıyor : Birini nasıl evcilleştirebilirim
Valheim zırhı : En iyi setler
Valheim komutları : Kullanışlı hile kodları
Valheim, geliştiricileri tarafından cezalandırıcı olarak tanımlanıyor ve kesinlikle öyle olabilir. Dayanıklılık yönetimi gerçekten zor ve çoğu zaman kendimi bir kavganın ortasında, bir silahı sallamaya ya da kaçmaya yetecek kadar enerjim olmadan tamamen tükenmiş halde buluyorum. Ölmek, taşıdığınız her şeyin yere atılması ve yatağınızda yeniden doğmanız anlamına gelir; eğer yatağınız yok edildiyse, kilometrelerce uzakta olabilen, dünyaya ilk girdiğiniz noktada yeniden doğarsınız. Mezarlarda vahşice ve aniden öldürüldüm, gri cüceler tarafından kuşatıldım ve kesildim, troller tarafından dövüldüm ve bu yeni kıtaya ulaştıktan kısa bir süre sonra draugr'lar tarafından ölümüne saldırıya uğradım. Yeni hazırlanmış pirinç zırh ve silahlara rağmen, bir karşılaşma sırasında sıklıkla ölümün eşiğinde oluyorum. Kestiğiniz bir ağaç üzerinize düşerse sizi öldürebilir.
Ancak Valheim aynı zamanda şaşırtıcı derecede bağışlayıcıdır. Silahları ve teçhizatı tamir etmenin hiçbir maliyeti yoktur. Hiç bir şey! Pirinç veya çakmaktaşı bir silahınız varsa, onu onarmak için daha fazla pirinç veya çakmaktaşına ihtiyacınız yoktur. Benzer şekilde, yaptığınız bir şeyi (duvarlar, zeminler, çalışma tezgahları, dökümhaneler, fırınlar) yok ederseniz tüm bina maliyeti size iade edilir. Bu, tüm üssünüzü yeniden düzenlemek, hatta söküp taşımak, malzemeye değil, yalnızca işçiliğe mal olur. Dökümhanenizi inşa etmek için kullandığınız o 5 muhteşem çekirdek mi? Yapısını bozduğunuzda, doğrudan cebinize geri dönerler. Yıllarca bir şeyleri parçalara ayırdığınız için sizi cezalandıran hayatta kalma oyunlarından sonra, bu çok canlandırıcı.
Ve aynı karakteri ve tüm eşyalarını seçtiğiniz herhangi bir dünyaya getirebilirsiniz. Farklı bir tohumla yeni bir dünya denemek mi istiyorsunuz, yoksa bir arkadaşınızla işbirliği yapmak mı istiyorsunuz, yoksa özel bir sunucuya mı geçmek istiyorsunuz? Sıfırdan başlamanıza gerek yok ve kazandığınız her şeyi orijinal dünyanıza geri getirebilirsiniz. Başka bir oyuncu tarafından öldürülmekten endişeleniyorsanız PvP hasarını basit bir tıklamayla kapatabilirsiniz.
(İmaj kredisi: Iron Gate Stüdyoları)
son ışık hanı kavgası
Yavaş yavaş ortaya çıkan derinlik
Valheim bir süreliğine basit bir his veriyor. Savaşmak, inşa etmek ve yemek pişirmek başlangıçta çok basit, belki de çok basit görünüyor. Ama ne kadar çok oynarsam, içinde gerçek bir derinlik olduğunu o kadar çok keşfediyorum.
Bazı düşmanların, farklı silahlar ve onlara yapılan saldırılar test edilerek keşfedilebilecek zayıflıkları vardır. Muhteşem çekicimin verdiği künt hasarın onlara karşı kullandığım mızrağa göre çok daha iyi sonuç verdiğini keşfedene kadar mezarlardaki iskeletlerle savaşmakta gerçekten zorlanıyordum. Ve düşmanlardan gelen darbeleri savuşturmak, doğru zamanlandığında, onları ağır kritik hasara açık hale getirecektir. Akılsızca hackleme ve kesme gibi hissettiren şeyin, düşündüğümden daha ince ayarlanmış bir sistem olduğu ortaya çıktı.
Yapının, bir araya getirdiğiniz parçaların, ağırlıklarının düzgün bir şekilde desteklenip desteklenmediğini belirtmek için farklı renklerde gölgelendirileceği, binanızın ne kadar sağlam olduğunu ve düşman saldırıları altında ne kadar dayanıklı olacağını size bildiren düzgün bir özelliği vardır. Ve yemek pişirmek basit görünüyordu - çiğ et artı ateş - ama pirinç işçiliğinin kilidini açtığımdan beri, daha sonra bir mayalayıcıya yerleştirilmesi gereken temel iksirler oluşturmak için bir kazanım var.
(İmaj kredisi: Iron Gate Stüdyoları)
Limgrave kule köprüsü
Karmaşıklığın tamamı üzerinize bir anda düşmez; ilerleme, deneme ve keşifle birlikte yavaş yavaş gelir. (Sosis yapmayı yeni keşfettim, bu bir oyun değiştirici gibi geliyor çünkü can puanlarımı tavana kadar artırıyorlar.) Ve karmaşıklığın ılımlı bir hızda ortaya çıktığı için minnettarım. Bazen hayatta kalma oyunları bana çok fazla yük getiriyor ama Valheim'da sanki hazır olduğumda yeni adımlar ve aşamalar keşfediyormuşum gibi geliyor.
Oyunun büyük patronları bile sabırla onları çağırmanızı bekleyecek ve mücadeleye ne zaman hazır olduğunuza ve bir sonraki adımı atmaya karar vermenize izin verecek.
Güzel ama iddialı değil
Valheim'ın oyun dosyalarının indirilmesi 1 GB'tan az, bu günlerde şaşırtıcı derecede küçük geliyor ve GTA 5'i yeniden kurabilmek için sürekli Red Dead Redemption 2'yi kaldırmak zorunda kaldığım bir zamanda çok takdir ediyorum. Ve oynamak için yeterince lo-fi. kaputun altında pek bir şey olmayan eski makineler ve dizüstü bilgisayarlar.
(Resim kredisi: Iron Gate Stüdyoları)
Ama yine de gerçekten çok hoş! Düşük fi görünümüne, animasyonlara ve on yıl önceki oyunda evde olan karakter modellerine rağmen, bazı güzel ışık efektleri ve gerçekten harika hava koşulları var. Bir oyunun etkili ve büyüleyici olması için yeni nesil grafiklere ve/veya geniş bir SSD'ye ihtiyacı yoktur.
Ayrıca Valheim'ın Erken Erişim maliyeti yalnızca 20$'dır. Okyanusta ilk seyahatimi yeni yapmış olabilirim ama paramın karşılığını çoktan aldığımı hissediyorum.
